آخرین اشعار ارسالی

و من ُبالش این تخت و خدا می داند
چه غزل ها زدم از عشق خدا می داند
چه ستم ها که نشد بر دل ما تا دل بود
همه ی لذت این عشق دلی در گل بود
دل دگر مشت

ادامه شعر

قصه های بافته
در تنهایی
با ریسه ی خاطره هایی
ثبت شده بر
طاغچه ی دل

خانه ای کوچک
زیر سایه ی درختان تبریزی
و دخترکان گیسو پریشان
با تاجی

ادامه شعر

دوستت دارم
در پس این همه زندگی
پا به پای جاده ای
که شانه به شانه
بازو بر گردن تپه ای
با دامنی ازگلهای وحشی
با پیراهنی سبز
قدم زدیم
آتش روشن کر

ادامه شعر

قسم به انتظار
در پستوی مخفی
دل
ودرامتدادشانه های
دریده غم
که سرنوشت
شانه خالی کرد
از رسیدن
درمسیر خیالت
ودرحوالی
رد پایت
کسی جان می دهد
بی دفاع
میان شانه های
افتاده راه

ادامه شعر

انسان بُوَد این زن ز چه رو هست ترا کین
ای آدم نادان که نداری سرِ تمکین

تا نسل بماند شده آن مرد و همین زن
با آن تو چنانیّ وچنین میکنی با این

پ

ادامه شعر

و این اندیشه‌ی زنگار گرفته‌ی مردی تنهاست
در تسلسلِ پوچِ روزگارانی
که گویی حیرتِ واپسینِ جهان
چون شرابی خوشگوار
در تلخکامیِ نامنتهای حزن انگیزش
به

ادامه شعر

نه باکی ازقضادارم نه ازتقدیرمیترسم...شبی درخواب دیدم زمین رااب گرفته،نه ازخواب ونه ازاب ونه ازتعبیرش میترسم...

ادامه شعر

خطای عقل مرا از ره بدر کرد
به عشق دل داد و دل را در بدر کرد
نبود ان دم کسی گوید به عقل هی
کزان بند گیر که او عشق را به سر کرد
تو دانی عاشقی از درد

ادامه شعر

سر راست

خدا را
بی پرده دوست داشت

پرده های پنجره
بر کند وریخت

..............

ضرب عشق

داس شیرین را ببین
فرق فرهاد می کند

حفر

ادامه شعر

پرسید: که در این بازی دل حکم کدام است
این قصه شیرین جهان فلسفه اش چیست

گفتم: که صبر است به هر عشق نه فریاد
هر کس که اذان گفت بلال حبشی نیست

ادامه شعر

انصاف بود
شکستن دلم
مجنون تو بودم
سر به بیابان نهادم
زیر بار نا امیدی
کمرم بشکست
عاقبت شدم در واژه ها
بی معرفت و نامرد
کاسه کوزه ها
بر سر من شکست
و تو تنها
شاهد این ماجرا بودی

ادامه شعر

هر که را اندیشه اش چو من نبود
کاش بفهمم بر من او دشمن نبود

ادامه شعر

بر چرخ فلک دستور کا رتعین است
گه بالا وگهی بزیر کارش این است
ما را گله ای نیست از چرخ دوار
جای دگری بر مدار آدمی آئین است

1403 2 16آهی

ادامه شعر

حتما که نرفته خواب در چشمِ تو دوش
برده است خمار چشمت از جامعه هوش
گفتیم به هم که مِی شود جای تو خوش
هستیم پشیمان من و می ، باده فروش
هرچند شده جها

ادامه شعر

شاعرانه ترین سپیداست بهمن شانه هایت
وقتی که با مرداد چشمانت
بهار می‌کند تمام خزان ها را
تو زیباترین تلاقی فصل‌هایی
مادر

ادامه شعر

بر شکوه سبز دریا تکیه داد
بر سکوی آهنین، پا تکیه داد
در شب طوفانی فصل هبوط
آدمی بر دار دنیا تکیه داد
شامگاه آخرین روز سکــــوت
بر گل شب بوی رؤیا

ادامه شعر

زیرِ آسمانِ پُرستاره‌ی تابستان، در مهتاب‌شبی دلپذیر، در بیابانی دور
همچون نیمه‌ی دیگری از من در فراسوی این تنِ خاکی،
در کالبدِ انسانی زیبا تجلی یافت

ادامه شعر

یک نقطه به یک فرفره بگذار و بچرخان
آن نقطه شود دایره در منظرِ انسان

این دایره در اصل فقط وَهم و خیال است
وابسته به آن چرخش و پس رو به زوال است

ادامه شعر

قدردانِ نجابت چشمان تو هستم،
شرم نگاهت ،به من مجالِ
نوشتن می دهد..

کلمات من بی دست و پا نیستند،
چادر از سر واژه ها بر می دارند؛
و یک دلِ سیر،ب

ادامه شعر

سر از پا نمیشناسم
خط مشی افکارم بی کیفیت تر از آن است که بهبود یابم...
ذهنم مَلغَمه ای از احساسات عجیب را تجربه میکند به ایجاز بگویم: عشق و نفرت عج

ادامه شعر

انحنای چشمانت
بیشه‌ی نوری‌ست
که جهانم را
در پناه خود گرفته است
و من سرشار از انتظار
تماشا می کنم
آمدن خورشید را
از دروازه‌ی شب
تا پیراهن

ادامه شعر

رفت
بسکه کوشیدم بیادت لحظه ها از یاد رفت
بسکه یاد از من نکردی لحظه ها بر باد رفت

صد خیابان سکوت از شهر تو جامانده ام
با دل دیوانه ای که با غم

ادامه شعر

در بیت هشتم سروده قبلی واژه ما باید من باشد
کنده ای بود چو من خسته و پیر
قسمت بعد
4
تا که درب قفسش باز بشد
فارغ از خواندن آواز بشد

ترس از د

ادامه شعر

1) إی گؤ مگزه جی فترات
2) اۊشکۊٚ کرَمۊج ۊ ورزا ۊ لیشه
3) دؤرؤستهٚ گۊرگٚ فِوَردی إیسه
4) دس به کمرٚ گالش هچی
5) خۊک فترکستیهٚ لجهٚ کرش کشه
6)

ادامه شعر

چون پرستویی که در فصل بهار
می شوی مهمان شهر سبز من
تا خزان شد عاقبت پَر می کشی
بین ما دیگر نمی ماند سخن
همچو یک آهی به روی شیشه ای
با من از ما

ادامه شعر

عادت به اقلیت، همت را کشت.

آیشا

ادامه شعر

جهان از همان لحظه ی آغار چقدر معما دارد
آن گوهر لعلت،  این چنین عاشق رسوا دارد

یک جرعه ی دیگر تو بریز از باده ی پیشین
معشوقه ی من، ساقی من میل تم

ادامه شعر

از چه گریانی
نگاه کن ابر می‌‌بارد
همان ما را بس
تلخی ایام می‌گذرد
چند قطره اشک و
خاطره‌ای در سر
همان ما را بس
روز و شب به سرعت
در گذرند
از چه

ادامه شعر

آدمکها
..............

ما  همانند آدمکی کوکی گشته ایم
آدمکها
بسیار زیاد هستند
ما هم در میان آنان گم گشته ایم
شب و روز مان شده شمارش معکوس
بس ک

ادامه شعر

همه عشق و مستی،همه شور هستی،سعادت ازاوست
زدل چون بکوشی،منش راتجلی ،نهایت ازاوست
چه درد وچه سیلاب،به یکباره مرحم،سخاوت ازاوست
سرود محبت ،چه شادی چه

ادامه شعر

علی جعفری
در راه عشق تو سوختم و سود نکرد
آتش گرفتم و پروانه شدم دود نکرد

پیموده ام راه تو را به هزاران سالی
هیچ یاری هم بجز تومراخشنود نکرد

ادامه شعر

الهی شکر

الهی

دامن دامن
خرمن خرمن
کوه کوه
سلامت میکنم

تو سر آغاز
هستی هستی

چشمانم
نمناک میشود
وقتی
عظمت تو را میبینم
وقتی
اینه

ادامه شعر

تو در آخرین لحظه نا امیدی
همیشه خودت را رساندی
و داد دل بندگان را
ز ظالم ستاندی
تو فرعون و هامان و قارونیان را
تو مستکبران و ستم پیشگان را

ادامه شعر

تا که نفسم بند نفسهای تو شد

با شوق نوشتم که هم آوای توشد

هر بار کنار بودنت فهمیدم

آواره دلم غرق تمنای تو شد

ادامه شعر

زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست،هرکسی نغمه ی خود خواندوازصحنه رود،صحنه پیوسته بجاست،خرم ان نغمه که مردم بسپارندبه یاد،عشق به حرمت خواسته شدن محترم است

ادامه شعر

گو به فلک بس کن این ادم کشی
به چه داغ بر دل ما می کشی
ما همه گل گشته درین باغ عشق
صبر نداریم ز غم داغ عشق
زنده به انیم که همی شادشویم
از غم و جو

ادامه شعر

ای خفته جان ، ببین که چه‌ها می‌کنی، مکن
آتش به جانِ خلق خدامی‌کنی ،مکن
یک دم ، فرود آ ز سریرِ دروغِ دهر ،
شب می کشی ،شعله به پا می‌کنی ،مکن
با

ادامه شعر

چشمانت یک دنیا شعر در خود داشت
صدایم یک عالمه بهت
عمر سفر کوتاه است
اما؟ ...
ما رفتنی
برای لحظه لحظه ام شعر گفتی
برای گام گام رفتند از دل گ

ادامه شعر

از کوچه گذر کردم و با شوق نظر کردم
چشمان تو را دیدم صد بوسه بدر کردم
دیدم که غزل خوانی و تصویر تو برجانی
افتاده به چشمانی و آن سینه سپر کردم
گ

ادامه شعر

لب فرو بند که این قاصدک حلقه به گوش

سالها در پی ویرانی ما می گردد

ادامه شعر

طلبم کن که یه شب زائر و مهمونت بشم سرمو رو خاک بزارم فرش ایوونت بشم نکنه خدا نکرده آقا جون قهری با من
گنهم ببخش الهی که به قربونت بشم شنیدم دلت خو

ادامه شعر

آسمان مهتابی‌ست
هوهو بوم سیاه
لرزه بر پیکر خوش قامت جنگل زده است
من در این تاریکی
من در این ظلمت شب
پای آن کاج بلند
می‌کنم فنجان را
پر ز یک چا

ادامه شعر

ایستگاه آخر

به نرده های کنار ایستگاه تکیه داده بود
در چشم هایش میشد انتهای جاده را دید
قصه اش را نمی دانستم اما غم نگاهش با دلم حرف میزد...
دس

ادامه شعر

دوله ملال
دوله ملال؛محله ای درشهرستان ماسال
فاصله آن تامرکزشهر؛2کیلومتر
واجدمناظری،سرسبزوتماشایی
ازاستان گیلان ومرکزرشت؛بیش از50کیلومتر
زادگاه من

ادامه شعر

مها مرو به قفا تا سپیده بر نزند
به خلوتم گذری چون پرنده پر نزند
ز عافیت بروم چون تو در برم برسی
که عشق نوبر تو خود ز حلقه در نزند
خطا کند همه عالم

ادامه شعر

امشب از بوسه ی پیغام تو مستم
مست در کوچه ی یاد تو نشستم

بیخود از خود شدم و در عمق مستی
زدم آن آینه ی فاسد تزویر شکستم

با بغل های مجاز تو..

ادامه شعر

او آمد
آری او آمد پس از سالها
و برای اولین بار
از خود خاطره ای زیبا به جای گذاشت
همچو چشم هایش زیبا
همچو طنین صدایش ادامه دار ....

ادامه شعر

وقت تنیدن گله در آغوش مزرعه است،
گرگ پیشه ها شکست خورده اند ،
اذعان حکم مرگ گرگ پیشگی رسیده است،
ارواح آتشفشان به بندگان ازسوی خداوند وعده داده

ادامه شعر

بوی گلاب قمصر کاشان رسد ز دور
اردیبهشت آمده با غنچه ای صبور

در رنگ و روی صورتی و در لباس ، سبز
پر کرده کوچه های بهار از پرند شور

زنبور در لباس

ادامه شعر

در مزرعه ی آفتاب
گلهای آفتاب گردان را
می توان چید...

ادامه شعر

خواب دیدم دلیرتر بودم
بین پیکار خیر و شر بودم
فعلاتن مفاعلن فعلن
روی این وزن در خطر بودم

قصد کردم دو خط ترانه... نشد
و غزل‌های عاشقانه نشد
شعر

ادامه شعر

فکر کردی اگه بری ؛دنیا برام بی نفسه؟
اینو بدون با موندنت؛دنیا برام یه قفسه

فکر کردی اگه بری گل های باغچه میمیرن؟
اینو بدون با رفتنت ؛تازه میخ

ادامه شعر

هنوز شمع تنفس، بقای محفل ماست
اگرچه غصه عالم نشسته در دل ماست
چو نقش بر تن سنگی قلب ما بنشین
که بیم رفتنت از دل همیشه مشکل ماست
اگرچنانچه نباشی چه

ادامه شعر

خواب دیدم در برم آمد پرستار دلم شد
گشت فراموشم روزگار و مرحمم شد

وان همه پند دل و عهد بستن با خدا
یک لحظه همه در نظرم نادیده عیان شد

گفتنش

ادامه شعر

چه کردی تو با این قلب خسته
منم لیلای بال و پر شکسته
شدم خسته منه مخمور عاشق
ازین زخمی که بر قلبم نشسته
غزل هایی که بوی خون گرفته
پر پروانه ام به

ادامه شعر

دل به دنیا میدهم دنیا تویی
سر به صحرا می‌نهم صحرا تویی

جرعه آبی بر لب خشک درخت
چون بهاری، میروم هرجا تویی

گر هزاران حرف ناگفته شوم
گوش و آغوش

ادامه شعر

هوس بازم به این خاک
مستم به این خاک ، شورم به این خاک
سنگم نزنید هوس بازم به این خاک
بدرقه راهم کل کشید من هوس بازم به این خاک
تطهیر چشم و جانم هس

ادامه شعر

با تو در برف... مهم نیست خیابان باشد
یا جنون باشد و یک عمر بیابان باشد

چه کسی گفته زمستان خدا زیبا نیست؟
دوست دارم همه ی سال زمستان باشد

راه ب

ادامه شعر

در تصادم صورت ها
باد بود و علف و
ماهی
غرق خاکستر آب
بوسه بر گلوی باد می زد
خسی
و سارهای سراسیمه
آویزان انگشت بید پیر
گاری تاریخ
هم

ادامه شعر

پنجره ای باز است
آسمان آبی ست
و آفتابی در پسِ
پنجره ی عشق
سرکی می کشد
به داخل
به اتاق
و گل هایی که
می خندند
سمتِ زیباییِ بازِ بهار
سمتِ کلام
سمتِ سلام.

جهان ابتهاج

ادامه شعر

کسی نشسته کناری.مرا تماشا کرد
بساط محفل عشق را همو محیا کرد
مراکه غرق سکوت ونشسته در ساحل
گرفته در برموجش اسیر دریا کرد
دمی میان تلاطم نموده او م

ادامه شعر

هر روز برای دیدن تو آشفته و بیقرار بودم

هر ساعت و هر دقیقه‌ای را در فکر و در انتظار بودم

پیراهن جین و شال آبی جوراب سفید و کفش مشکی

شل

ادامه شعر

جمعه یعنی که تو باشی و من و آینه ای

که دو چندان بکند لذت دیدارم را

فریبا کاظمی جامع بزرگی

ادامه شعر

تقویم دلتنگی
بیداد می‌کند
گاهی با اشک
گاهی هم با  سکوت
  اردیبهشت استُ
فصل  رقص شکوفه ها
و بارانِ عاشقانه ی ابرها
روی سنگفرش خیابان
عطر حض

ادامه شعر

جوانی بود ومن ..؟

در این دنیا که سرتاپا فریبه.؟
جوانی رفت ؛ من با‌ من غریبه

دقیقنا غافل از قانون هستی
که بی اندیشه با پوچی ضریبه

نفهمیدن ؛

ادامه شعر

روز و شب غافل از ایام شدیم
سر به گوشی، در پی کار شدیم
همه جا صحبت آن فکر تو در بود
سخن از چهره ی گلگون تو بود
چشم هایت، شکلی از چین داشتند
خنده

ادامه شعر

نای رباب

بیا که یاد تو هر شب به خواب سنجاق است
شمیم  موی  خوشت  با  گلاب  سنجاق است

به خانه ام منشان ای نگار سنگین دل
که پای شوق دلم با شهاب س

ادامه شعر

ایمان من به رعشه افتاده
سقوط کرده ام
از اوج پرهیزگاری
کذب میگویید:
عادتم پیموندن صراط مستقیم نیست؟
عادتم خو گرفتن به بیوفایی نیست
تمام و کما

ادامه شعر

شبی با دل سوخته چشم به آسمان دوختم
ابری شد آسمانم و ستاره باران کرد
دلتنگ کوه تکیه گاهم بودم در فراق
درخت کاجم قامت به تکیه استوار کرد
خیره به دنب

ادامه شعر

هنگام رفتن تو جان از بدن درآید
دستم بگیر و می مان تا درد من سرآید

دنبال رویت ای دوست شبها به جست و جویم
هر لحظه رو به جایی تا نقطه ای که شاید...

ادامه شعر

صدای مزخرفِ خراشِ زخم
با ناخن سوهان زده
بر تنِ زندگی را می‌شنوم؛
وقتی او بشکه‌های سنگین غم را
در دلش جا به جا می‌کند

عسل محمدی

ادامه شعر

تا کوه آمدم
از هیبت کوه
هراسی به دل نیست
می خواهم با صدای بلند
فریاد بر آرم
تا پژواک صدایم
به تو رسد
سنگها ی کوه
به شهادت می ایستند
تا اگر ن

ادامه شعر

دل هوای لحظه ی دیدار دارد بعد از این‌ها
عطر خیس صبح گندمزار دارد بعد از این‌ها

جان که مانند کبوتر می‌کشد پر در هوایش
با خیال دلفریبش کار دارد بع

ادامه شعر

ماموریت برای وطنم
ناتمام می ماند
بوی نفت می دهد
نفوذی دشمن

ادامه شعر

دسته گل ها
نثار چهره هایی که
از فواره های عشق و محبت نمی هراسند
ازکلمات عاشقانه ای که
معطر می کند
روزها و هفته ها و احساسات هزارتکه را

ادامه شعر

آقا سلام ، از طرف مادرم سلام
با برقِ چشمهای تر مادرم سلام
آقا سلام آمده دل در حریمتان
با قلب ناب و پرشرر مادرم سلام
آقا سعادتی است قدم در سرایت

ادامه شعر

در خانه‌ام
آواره‌ام
که نیستی

نیستم
دیگر
اینجا
نیستم
که نیستی

در دل نشسته‌ای
حانیه منی
از دل برو
که نیستی

دلبرترین
ببین
دل برده‌ای

ادامه شعر

تو پر از عشقی و رویای مرا می‌سازی
عشق یعنی تو که دنیای مرا می‌سازی

همدمم باش که ابیات مرا مست کنی
این تو هستی که غزل‌های مرا می‌سازی

مثل لیلای

ادامه شعر

آخر از کنجِ دلت غم ها که پیدا می شود
روزهایِ دلسپردن هم که زیبا می شود

یوسف از این چاه بیرون می روی
قصرِ عزت بهرِ تو یکروز برپا می شود

صبر

ادامه شعر

سلام خدایا
خدایا من این روز را می بینم
که قبل از غروب
انسان ها بی تاب تو می شوند
زمین پر می شود از صدای
ستایش آن ها
بلند تر از صدای پرستوها
ق

ادامه شعر

آری
تو متعلق به من نیستی؛
یادآور روزای خوبی که گذشت
ثانیه ای درنگ نکردیم
اما
حیف ما که باهم و بی هم رهگذریم
به وسعت خیال بودنت
مزرعه ای آفت

ادامه شعر

منم مهمان این دنیای فانی
چه حسرت ها کشیدم در جوانی
نه عشقیُ ،نه دلداری،نه یاری
همش حسرت ،همش طعنه،همش بغض خماری
منم مهمان این درد و فلاکت
شده بغض هایم پنهانیم عادت
شوم روزی ازین دنیا فراری
نماند برسرم حتی نشان یک مزاری..‌

ادامه شعر