یار ( شعر مازنی )

تِه گلایه ره کِجه بَوِرِم یار ؟

تِه سوی چِشمِه کِجِه بَوینِم یار ؟

دست بَوِردی مِه دِل سَرِه

ته دلبازی ره کِ رِ بَوِوم یار؟

تِه دِلِ بَخونِستِن نِداشتی ، ته دل بَمونِستِن نداشتی

چِه مِره شِه پَلی بَوِردی کوه. یار ؟

همه شب و روز بَیه گِلایه

تو دَنی باشی هم بمونسته ته سایه

چِتی تِ یادِ خط بَکِشِم یار؟

چتی تِ غم رِ سَر بَکِشِم یار ؟

مِه دل تِ ره خانه یار

مِه لب ت ره گِنه یار

بَمُون بَمُون مِه پَلی

نَشو نَشو مِه چِش شُونِه تَلی

مِه رَقیبُون چَش بِه رانِه

مِه دِل و جان  فَقِط تِه رِه خانه

*سیمین -فانی *