ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
اگر شعر پیشه ام نمی شد
روی آسمان خدا
پولک می دوختم
از ابرها بالشی می ساختم
اگر شاعری را دوست نمی داشتم
با مداد نتراشیده بچه ها نی لبک می ساختم
یا که حتی از تار عنکبوتی
حصاری برای شقایق ها می بافتم
اگر شعر خواب و خوراکم نمی شد
با تن یک شاپرک
نقش زیبایی روی یک سایه می کاشتم
اگر شاعری کردن شب و روزم نمی شد
در کنار ملخکان دشت ها
عرض و طول یک دشت را می تاختم
مادرم که شاعر نبود
پدرم هم
اما من نمیدانم چرا
صبح سلامم رقص یک شعر دارد
شب تاب یک نثر دارد
نمیدانم چرا گاه گاهی
زیر یک واژه قایم میشوم
یا که از شعر کنج دنجی می سازم
سالیانی به طول یک قرن ساعت
شعر می گویم
اگر شاعر نبودم
شاید زیر بال مرغی خانه می کردم
موهای پریشان رود را شانه می کردم
کسی آمد چیزی گفت
شنیدم
خوب هم شنیدم
گفت شاعری کجا و تو کجا ؟
گفتم شاعر نیستم
پیشه ام شعر است
شعر می بافم
شعر می دوزم
شعر می گویم
شعر میخوانم
شعر می سازم
پس من زنی شاعرم
که می بافد
که می دوزد
که می گوید
که میخواند
که می سازد
و آخر هم
حسرت به دل
می میرد
* سیمین *
سلام بارها گفته ام شعر مساوی است با عشق و شاعر مساوی است با عاشق
پس اگر شاعری پس عاشقیو...
سروده زیبایی بود
با سلام
اطلاعیه :
خبر تولّد شعر جدید بنام « زلال »
در دوّم بهمن 1388
کلیک : www.dadazolal.blogfa.com
___________________________
زبان نو و ساختار شکنی در شعر
( جرّاحی و عمل )
( بخش دوّم )
کلیک : www.dada6.blogfa.com
دیگر نیازی به دعای دریا نیست
گلدانها را آب دادهام
ظرفها را شستهام
خانه را رُفت و رو کردهام
دنیا خیلی خوب است،
بیا!
علامتِ خانهبودنِ من
همین پنجرهی رو به جنوبِ آفتاب است،
تا تو نیایی
پرده را نخواهم کشید.